-
1 norm|a
f 1. (zasada) (społeczna, polityczna, ekologiczna, kulturowa) norm; (moralna, etyczna, językowa) standard zw. pl- normy zwyczajowe a. społeczne social norms- (znacznie) odbiegający od normy (very) different from the norm- stosować się do ustalonych norm to comply with commonly accepted norms a. standards- to stało się normą it has become the norm- to jest niezgodne z tym, co uznajemy za normę it is deviation from what we consider the norm2. (wzór) (technologiczna, produkcyjna, przemysłowa) standard, the norm- być powyżej/poniżej normy to be below/above a standard- ustalać normy to establish a. set standards- wprowadzono jednolite normy druku uniform printing standards have been introduced- norma pracy workload- norma prawna Prawo legal norm- norma techniczna Techn. technical standard■ wrócić/powracać do normy to be/be getting back to normalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > norm|a
-
2 kliniczny
adj* * *a.med.1. clinical; objawy kliniczne clinical symptoms; obraz kliniczny schorzenia the clinical picture of a disorder; śmierć kliniczna pat. clinical death.2. przen. (= odbiegający od normy, chorobliwy) pathological, extreme, abnormal; kliniczny przykład głupoty example of pathological stupidity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kliniczny
-
3 nienormaln|y
Ⅰ adj. 1. (odbiegający od normy) [upały, rozwój, stan] abnormal, anomalous; [sytuacja, postępowanie] strange- w nienormalnych warunkach under abnormal conditions- przykład jego nienormalnego zachowania an example of his abnormal a. strange behaviour2. pot. (chory psychicznie) cracked pot.; insane- ty chyba jesteś nienormalny! you’re mad!Ⅱ nienormaln|y m, nienormalna f pot. nut(case) pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nienormaln|y
-
4 osobliw|y
adj. (wyjątkowy, niezwykły) [wrażenie, reakcja, pomysł, zachowanie] curious; (dziwaczny) [język, styl] peculiar; [odczucie, podejrzenie, obraz] queer; singular przest.; (odbiegający od normy, oczekiwań) [osoba, zachowanie, wydarzenie] odd- osobliwym zrządzeniem losu by a curious twist of fate- nie ma w tym nic osobliwego there’s nothing odd about it- on ma dość osobliwe poczucie humoru/przyzwyczajenia he has a rather peculiar sense of humour/rather peculiar habitsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobliw|y
-
5 anormalny
См. также в других словарях:
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
anormalny — anormalnyni «odbiegający od normy, niezgodny z wzorem, nieprawidłowy, nienaturalny, niezwykły; o człowieku: chory psychicznie; nienormalny» Anormalne warunki, anormalne zjawisko. Stan anormalny. Anormalny osobnik … Słownik języka polskiego
ekscentryczny — ekscentrycznyni, ekscentrycznyniejszy 1. «postępujący niezgodnie z przyjętymi zasadami, odbiegający od normy; dziwaczny, oryginalny, ekstrawagancki» Ekscentryczny reżyser. Ekscentryczna elegancja. Najekscentryczniejsze pomysły. 2. «nie mający… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
nienormalny — nienormalnyni 1. «odbiegający od normy, niezgodny z normą; niezwykły, wyjątkowy» Nienormalne o tej porze roku upały. Nienormalne warunki. 2. «chory psychicznie» Nienormalne dziecko … Słownik języka polskiego
pomyleniec — m II, DB. pomylenieceńca, W. pomylenieceńcze (pomylenieceńcu); lm M. pomylenieceńcy, DB. pomylenieceńców pot. «człowiek zachowujący się, postępujący w sposób odbiegający od normy, nienormalny pod względem psychicznym; dziwak, wariat» … Słownik języka polskiego
pomylony — pomylonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pomylić (p.) pomylony w użyciu przym., pot. «zachowujący się, postępujący dziwacznie, w sposób odbiegający od normy; nienormalny pod względem psychicznym» pomylony, pomylona w użyciu rzecz., pot.… … Słownik języka polskiego
przeciętny — przeciętnyni 1. «będący ilorazem sumy pewnych składników przez ich liczbę» Przeciętna szybkość jakiegoś pojazdu. Przeciętny zarobek. 2. «nie odbiegający od normy, taki, jakiego się najczęściej spotyka, zwykły, średni, pospolity» Przeciętny… … Słownik języka polskiego
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
wyczyniać — ndk I, wyczyniaćam, wyczyniaćasz, wyczyniaćają, wyczyniaćaj, wyczyniaćał, wyczyniaćany pot. «wykonywać, robić coś w sposób efektowny, zwracający uwagę, czasem rażący, odbiegający od normy» Wyczyniać koziołki, łamańce. Wyczyniać sztuki z kartami.… … Słownik języka polskiego
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
